Friday, January 15, 2010

-BILATENSI-

Masa f3, asal tension jek, rasa nak alone jek, aku g kayuh beskal sorang2, g round2 kat LKIM. Agak2 hari cerah lagi, aku prodeed kayuh beskal g benteng, kat area belakang bangunan MPK, then duk termenung kat situ, kat tebing Sungai Kuantan. Tak pun, main2 atas jeti tayar kat situ (aku panggil jeti tayar coz tayar tuh susun2 sekali pastu ikat then letak papan atas tuh). Serius seram sebab jeti tuh tak stabil, goyang2, tapi seronok. Kadang2 classmate aku, kak yuk join skali. Tapi biasanya, aku sorang2 jek. Masa tuh, area belakang MPK tuh tak femes lg. Tak cantik macam sekarang. Tak dek orang pun lepak2 situ kecuali aku dan 1@2 orang pemancing. Rasa2 dah nak gelap, nak maghrib, baru aku balik rumah. Masa ni lah aku sedar aku ada kelebihan duk termenung lebih 1 jam.

Masa f4 & f5, aku duk hostel. Aku benci hostel. Benci sangat3. Meluat, menyampah, tak suka. Serius, aku benci duk hostel. Waktu nih, kalu aku rasa stress, nak sorang2, of which almost everytime, everyday [i told ya i hate hostel], aku g bilik kaunseling. Tak...bukan jupe cikgu kaunseling. Aku g situ waktu cikgu dah balik. I locked myself in there, alone. Duk situ diam2, kadang2 sampai malam. Orang cakap blok bilik kaunseling tuh berhantu. Tapi aku tak pedulik. Tak pernah plak aku kena kaco. Aku rasa hantu tuh pun kesian tengok aku, tuh die tak kaco.

Kalu cikgu still ada kat bilik kaunseling, aku g kat blok hujung2 yang tersorok. Biasanya, aku lepak kat blok f6. Situ sunyi, jauh dari blok2 lain, dak2 lain tak berapa nak g situ. Tak dek sape nak ganggu.

Tuh kisah dulu2, masa zaman skolah, zaman aku budak rebel. Sekarang, bila tensi, aku menulis. Aku akan tulis, tulis, tulis, dan tulis sampai aku pun tak tahu apa aku tulis.

Erm...aku tensi kot skarang.

*Terima kasih banyak2 pada cikgu Abdillah coz kasi kunci spare bilik kaunseling. Bilik tuh sangat tenang, setenang air muka cikgu =)

No comments:

Post a Comment